Ik zie mezelf nog zitten aan de keukentafel in 2011. De renovatie van onze benedenverdieping was net klaar.
Hoe het vóór de opknapbeurt was: de kurkvloer was versleten en de meeste apparaten van de keuken hadden het begeven. Bovendien was het werkoppervlak van de keuken te klein. Met een baby tweeling was ik steeds aan het schuiven met het steriliseer apparaat, flesjes, bekers, waterkoker en dan ook nog het oud papier en lege flessen.
Oh, wat verheugde ik me op een prachtige keuken, een huis met een nette vloer, nieuwe gordijnen, frisse muren…Nu ging er wel wat mis met de vloer en er ging vooral wat mis met het gedrag van de vloerenman, maar wat er ook mis ging was het gevoel van euforie toen het werk gedaan was.
Ik had me voorgesteld dat nu het huis tiptop in orde was, het ook automatisch zo bleef. Maar het werd weer dezelfde onwerkbare chaos als voorheen. Iedereen in huis leek weer in dezelfde patronen te vervallen.
Dat was het begin van bewustwording over mijn leven.
Vanaf dat moment begon ik me af te vragen wat ik eigenlijk allemaal nodig had in het leven. Ik had tenslotte alles wat ik dacht te willen (nieuwe keuken, nieuwe vloer, man, huis, kinderen, nieuwe keuken, een vast inkomen), maar waarom bleef ik dan zitten met een onvoldaan gevoel? Dat het leven meer in petto voor me moest hebben dan dit. Ik begon me af te vragen of ik niet tevredener zou zijn met minder. (Die man en kinderen wil ik trouwens graag houden hoor, als het aan mij ligt).
In die tijd heb ik het blog van eenvoudigleven van A tot Z gelezen.
Vrij snel daarna kwam ik op het blog eenkastjeperdag. De levensvreugde van eenvoudigleven sprak me aan, ook al kwamen onze levens niet met elkaar overeen, toch was er iets in Teunie’s (eenvoudig leven) manier van schrijven waarin ik me herkende. Ook in de stukjes van Nelleke (kastjeperdag) herkende ik mij. Eerst begon ik met opruimen en daarna met bloggen. Het bloggen was deels als verslaglegging voor mezelf, zodat ik terug kon kijken wat er veranderd was en deels omdat ik zoveel herkenning vond bij anderen. Ik merkte dat die herkenning wederzijds was, dat anderen bij mij herkenning vonden in de dingen die ze in hun eigen leven hadden op te ruimen.
Alle verandering begint met een verruiming van het bewustzijn.
Toen ik in 2012 begon aan de zevenjarige opleiding Spirituele Psychologie begonnen er steeds meer dingen op z'n plaats te vallen. De praktische kant van het opruimen vertaalde zich naar een groter begrip over mezelf en over de wereld om me heen.
Het opruimen van de kastjes doe ik niet meer elke dag, maar ik merk nog steeds het effect. Het opruimen raakt aan een diepere laag, dan alleen het zichtbare. Wanneer ik de hoeken van de plafonds stofnestvrij gemaakt heb, voelt de kamer groter, alsof er meer ruimte voor mij in huis is. Wanneer ik de ramen heb gewassen, lijkt het alsof mijn blik zich verruimt. Wanneer ik afscheid heb genomen van nooit afgemaakte projecten, voel ik me bevrijd van een verantwoordelijkheid. Wanneer ik die uitgebloeide bloemen weggooi, dan verbetert er iets in de sfeer.
Alle blogposts over het Een Kastje Per Dag project heb ik gebundeld in een pdf. Je kunt het hier gratis downloaden.
Op die manier gebruik ik het kastjesproject nog steeds als een hele praktische manier om dingen in beweging te zetten. Wanneer ik het gevoel heb dat ik ergens in vast loop, dan is het opruimen van een kastje een hele praktische manier om een ongewenst patroon te doorbreken.
Wat er volgde op Een Kastje per Dag
Na het Een kastje per dag project ben ik niet gestopt met bloggen. Ik ben door gegaan met schrijven en ik merkte dat andere onderwerpen bijna als vanzelf volgden. Het ene inzicht leidde automatisch naar het andere. Doordat ik systematisch mijn huis had opgeruimd, ging ik me afvragen waarom die spullen in mijn huis terecht waren gekomen. Ik ging daardoor bewuster om met geld, werd bewuster van mijn afval, bewuster van hoe eten gemaakt wordt. Ik werd bewust dat alles met alles in verbinding staat. Sindsdien zijn de vaste onderwerpen waar ik over schrijf:
1. opruimen en minimaliseren
2. besparen en budgetteren
3. leer om zelf iets te maken
4. ga op zoek naar je eigen ritme
5. ga de natuur in
6. ontwikkel zelfzorg
7. zoek de verbinding (verbind alle voorgaande 6 onderwerpen)
In deze blogpost lees je meer over de 6 praktische manieren om richting aan je leven te geven.
Je kunt veel groots bereiken door kleine stapjes te nemen.
Wat ik van te voren niet had kunnen bedenken was dat het opruimen stiekem pas het begin was van mijn eigen persoonlijke ontwikkeling en innerlijke groei. In 2011 startte ik met het volgen van de opleiding Spirituele Psychologie, waarvan ik het 7-jarige basisgedeelte inmiddels heb afgerond. Wat ik door zelf te ervaren had ontdekt leerde ik in de opleiding beter begrijpen en wat ik in de opleiding leerde vind je terug in mijn teksten op dit blog. Het is mijn wens om jou met mijn blogs te inspireren om een groter gevoel van zingeving in het leven te hebben en je van tips te voorzien waarop je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven.
Dat ik zoveel jaar later nog steeds kan schrijven over universele onderwerpen als het vinden van zingeving, is een dagelijks plezier. Met elke reactie die ik krijg van lezeressen en lezers (meestal lezeressen) veer ik even op. Met dit blog hoop ik die plek te zijn van verademing en herkenning waar ik zelf destijds zelf naar op zoek was.
Als je vragen hebt, mail mij gerust. Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe berichten en overpeinzingen, dan vind ik het leuk als je je aanmeldt voor de nieuwsbrief.[klik]
Warme groet
Anita